قانون اعداد بزرگ چه نقشی در حرفه بیمهگری دارد؟
قانون اعداد بزرگ احتمالاً معروفترین نتیجه در نظریهٔ احتمالات است که برای توصیف نتیجهٔ تکرار یک آزمایش به دفعات زیاد به کار میرود. بر طبق این قانون هر قدر تعداد دفعات تکرار آزمایش بیشتر شود، میانگین نتایج به امید ریاضی آن نزدیکتر میشود.
بیمهگر، ادارهکننده یک صندوق تعاونی است. اعضاء این صندوق بیمهگذارانی هستند که در معرض خطر مشترک قرار دارند.
بیمهگر برای این که فعالیتش از نظر فنی توجیهپذیر باشد باید از هر طبقه ریسک به تعداد کافی ریسک بیمه کند تا بتواند در آن طبقه ریسک، پرتفوی داشته باشد.
همه بیمهگذاران دچار خسارت نمیشوند و بیمهگر باید خسارت این گروه محدود را بپردازد. بیمهگر با استفاده از تجربه گذشته و با استفاده از حساب احتمال ریاضی نظری حق بیمه را برآورده میکند. این محاسبات بر این اساس استوار است که بیمهگر تعداد زیادی بیمهشده از هر طبقه ریسک داشته باشد. بر اساسِ تعداد زیاد است که احتمال ریاضی تجربی، به احتمال ریاضی نظری میشود. پس بیمهگر باید بتواند تعداد زیادی از ریسکهای مشابه را گردآوری کند تا فاصله بین پیشبینی حق بیمه که بر اساس احتمال ریاضی نظری است و واقعیت که احتمال ریاضی تجربی است کم شود، و گرنه در صورتی که تعداد ریسکهای بیمه شده اندک باشد فعالیت بیمهگر بر اساس محاسبات نخواهد بود بلکه حالت شرطبندی و شانس به خود میگیرد. در حالی که حرفه بیمهگری بر اساس محاسبات علمی و ریاضی است. مهمترین ابزار بیمهگر در این خصوص آمار و اطلاعات است.
برای درک بهتر قانون اعداد بزرگ در کسبوکار بیمهگری، میتوان ابتدا از زاویهای دیگر به آن نگاه کرد. فرض کنید، در خرید هر سه جین تخم مرغ از سوپر محله، بهطور «میانگین» و متوسط، یکی از آنها شکسته است. بنابراین، انتظار میرود، هر بار که سه جین تخممرغ خریداری شود، احتمالا (هیچ تضمینی وجود ندارد) یکی از آن شکسته باشد. هرچه تخم مرغ بیشتری خریداری شود، این احتمال بیشتر میشود. اگر شما بهجای سه جین ۱۲ جین تخم مرغ خریداری کنید «احتمال» آنکه یکی از آنها در هر سه جین شکسته باشد بزرگتر میشود. بههمین ترتیب اگر خرید خود را به ۱۸ جین برسانید باز با احتمال بزرگتری شاهد تخم مرغهای شکسته بیشتر از یک دانه برای هر سه جین، خواهید بود.
برای مطالعه در مورد مدیریت ریسک ، اینجا کلیک کنید.
برای مطالعه بیشتر در مورد قانون اعداد بزرگ ، اینجا کلیک کنید.